Jak zwiększyć potencję przed stosunkiem seksualnym

Kariera, rodzina, sprawy codzienne. . . W kręgu problemów wielu mężczyzn odkłada obawy o własne zdrowie na dalszy plan, wracając do nich dopiero, gdy dyskomfort stanie się oczywisty.

Oczywistym przykładem są zaburzenia erekcji. Z jednej strony słabość seksualna jest dla wielu mężczyzn przedmiotem strachu. Z drugiej strony osłabiony potencjał seksualny rzadko jest początkowo traktowany poważnie. Tymczasem już pierwsze oznaki obniżonej potencji u mężczyzn zdecydowanie powinny zwrócić na siebie uwagę i stać się powodem do konsultacji ze specjalistą.

Problemy z potencją: psychologia czy fizjologia?

Tradycyjnie problem zaburzeń erekcji łączono z wiekiem: im starszy jest mężczyzna, tym więcej ma problemów w sferze seksualnej. Jednak lekarze zaczynają alarmować: zaburzenia erekcji stały się zauważalnie młodsze. Począwszy od 25. roku życia współczesny mężczyzna może doświadczać okresowych objawów tego objawu. Co więcej, za główne przyczyny obniżonej potencji u młodych mężczyzn uważa się obecnie nie stres i zaburzenia psycho-emocjonalne, ale choroby przewlekłe i cechy stylu życia

Jakie są więc główne czynniki zmniejszające potencję seksualną u mężczyzn?

• choroby zakaźne (zwykle przewlekłe);
• choroby związane z destabilizacją metaboliczną (w tym otyłość);
• zapalenie prostaty;
• uszkodzenie naczyń;
• złe nawyki;
• cukrzyca;
• zaburzenia nerwicowe, długotrwały stres, depresja;
• nabyte lub wrodzone wady męskiego narządu płciowego.

Należy zaznaczyć, że wymienione czynniki nie zawsze prowadzą do rozwoju dysfunkcji seksualnych, jednak już pierwsze oznaki pogorszenia erekcji czy obniżonego libido powinny sygnalizować konieczność wizyty u lekarza. Tylko specjalista będzie w stanie zidentyfikować prawdziwe przyczyny dysfunkcji i wykluczyć obecność poważnych chorób, które mogą kryć się za objawem.

Walka ze zmniejszoną potencją: na wszystkich frontach

Spośród 100% mężczyzn, którzy doświadczają osłabienia seksualnego, tylko 10% natychmiast skonsultuje się z lekarzem i aktywnie będzie pracować nad rozwiązaniem tego problemu. Reszta z różnych powodów, z których głównym jest wstyd, zignoruje „pierwsze sygnały", doprowadzając problem do apogeum. Dlatego pierwszym krokiem do odzyskania sprawności seksualnej powinno być rozpoznanie problemu, a dopiero potem podjęcie próby jego pozbycia się.

Przyczyny obniżonej potencji u mężczyzn i jej leczenie są ze sobą powiązane i wymagają nie tylko korekty leczniczej, ale także psychologicznej, a także poważnych zmian w trybie życia i diecie.

Jeśli przyczyną obniżonej potencji u młodych lub dojrzałych mężczyzn nie są czynniki fizjologiczne, wówczas w celu normalizacji libido i potencjału seksualnego konieczne jest:

• rezygnacja z nawyków negatywnie wpływających na potencję – palenie tytoniu, częste spożywanie alkoholu;
• zbilansowanie diety - ważne jest dodanie do menu witamin, wykluczenie tłustych dań cholesterolowych i fast foodów, miłość do kiszonej kapusty, arbuza i gorzkiej czekolady;
• uczynić swój tryb życia bardziej aktywnym, ale bez nadmiernej aktywności fizycznej;
• unikać stresujących sytuacji, móc się zrelaksować i skierować uwagę na pozytywne aspekty;
• unikaj hipotermii i uważnie monitoruj higienę osobistą;
• nie daj się ponieść rozwiązłym stosunkom seksualnym.

Jeśli sytuacja ze zmniejszoną potencją nie jest krytyczna, nie ma potrzeby uciekania się do terapii lekowej. Pozytywny efekt w połączeniu z korektą stylu życia można uzyskać stosując ziołowy suplement biologiczny, który ma łagodne działanie korygujące na organizm.

Przedwczesny wytrysk

Przedwczesny wytrysk jest jednym z najczęstszych zaburzeń seksualnych u mężczyzn. Nie jest to jednak choroba pełnoprawna, ponieważ funkcja narządów płciowych jest zachowana, a w niektórych momentach życia (dorastanie, długotrwała abstynencja seksualna) jest na ogół normą. Przedwczesny wytrysk (PE) odnosi się do wytrysku przy niewielkiej stymulacji seksualnej, a także braku możliwości opóźnienia wytrysku na czas niezbędny do pełnego stosunku płciowego. Prowadzi to do tego, że partnerzy seksualni nie czerpią satysfakcji z seksu i powstają konflikty. Mężczyzna zaczyna odczuwać problemy psychiczne, lęk przed intymnością. Jeśli patologia staje się przewlekła i zaczyna pojawiać się częściej, konieczna jest pomoc androloga.

Jakie są przyczyny przedwczesnego wytrysku

Istnieją formy pierwotne i wtórne (nabyte). Pierwotny występuje z powodu wad anatomicznych narządów płciowych lub patologicznej dziedziczności. Debiut wczesnego wytrysku następuje w okresie dojrzewania i nie jest zależny od czynników zewnętrznych (partner, sytuacja, stan psychiczny).

Przyczyny postaci wrodzonej:

• nadwrażliwość penisa;
• dysfunkcja receptorów serotoninowych;
• krótkie wędzidełko prącia;
• zwłóknienie jamiste.

Wtórny przedwczesny wytrysk może wystąpić na tle pełnego zdrowia fizycznego mężczyzny w dowolnym momencie życia. Główną przyczyną są przewlekłe choroby układu moczowo-płciowego. Zaburzenia hormonalne, które są charakterystyczne dla patologii endokrynologicznych, mogą również prowadzić do dysfunkcji seksualnych.

Do czynników znacząco zwiększających ryzyko PE zalicza się:

• otyłość;
• traumatyczne doświadczenie seksualne;
• chroniczny stres;
• problemy rodzinne (konflikty, chłód emocjonalny między małżonkami);
• obecność diagnoz neurologicznych - stwardnienie rozsiane, choroba Parkinsona;
• nieregularny seks;
• operacje na narządach płciowych lub w okolicy miednicy.

Ważnym czynnikiem jest dobre odżywianie i utrzymanie zdrowego trybu życia. Brak u mężczyzn mikroelementów, takich jak magnez i cynk, negatywnie wpływa na jakość ejakulatu. Nadmierne uzależnienie od alkoholu zmniejsza zdolność panowania nad ciałem, co pociąga za sobą nieprzyjemne incydenty w łóżku.

Przedwczesny wytrysk: diagnostyka i konsultacja z lekarzem

Do głównych konsekwencji patologicznych dysfunkcji seksualnych zalicza się:

1. Niezadowolenie seksualne.
2. Niezdolność mężczyzny do opóźnienia i kontrolowania wytrysku.
3. Konflikty i problemy w relacjach osobistych, poczucie winy i strach przed intymnością.

Jeśli masz takie objawy, zaleca się konsultację z andrologiem lub urologiem. Podczas wizyty lekarz zwraca szczególną uwagę na zebranie wywiadu seksualnego. W tym celu okazuje się:

• średnia długość czasu do wystąpienia wytrysku;
• wpływ WF na jakość życia osobistego i seksualnego;
• czy mężczyzna cierpi na choroby endokrynologiczne lub zaburzenia metaboliczne;
• Jak często zdarzają się przypadki przedwczesnego wytrysku?
• w jakim wieku wystąpił pierwszy przypadek PE?
• czy mężczyzna przyjmuje jakieś leki.

Szczegółowe badanie szczegółów życia seksualnego mężczyzny pozwoli lekarzowi rozróżnić patologie wrodzone i nabyte. Lekarze klasyfikują również sytuacyjną postać PE do specjalnej grupy. W tym przypadku do przedwczesnego wytrysku dochodzi tylko w określonych okolicznościach (z tym samym partnerem, w określonym miejscu).

Leczenie przedwczesnego wytrysku

W niektórych przypadkach wystarczy ograniczyć spożycie alkoholu lub innych napojów pobudzających (napoje energetyczne, kawa), aby przywrócić pełnię życia seksualnego.

Ze względów psychologicznych pozytywny wynik osiąga się poprzez nawiązanie przyjaznej komunikacji pomiędzy partnerami/małżonkami. Używanie prezerwatywy lub zmiana pozycji może pomóc zmniejszyć wrażliwość penisa i wydłużyć czas trwania stosunku. Ale takie zalecenia są skuteczne tylko w przypadku braku problemów ze zdrowiem fizycznym. Wybór terapii zależy od przyczyny patologii i jej nasilenia.

Zachowawcze leczenie przedwczesnego wytrysku

W tej grupie znajdują się 3 główne obszary:

• Stosowanie miejscowych maści, kremów ze środkiem znieczulającym (głównie lidokaina). Metoda ta jest łatwa w użyciu i pomaga zmniejszyć wrażliwość żołędzi prącia. Ważne jest, aby prawidłowo dobrać dawkowanie i ściśle przestrzegać schematu leczenia wskazanego przez lekarza. W przypadku przedawkowania możliwy jest odwrotny skutek - drętwienie prącia i brak erekcji.
• Terapia psychoseksualna Aktywnie stosowane są dwie techniki behawioralne - „stop-start" i „technika ściskania". Pomagają rozpoznać uczucie zbliżającego się wytrysku i go spowolnić. Terapia ma także na celu kontrolowanie poziomu pobudzenia seksualnego. Metody wchodzą w skład kompleksowej terapii nabytego przedwczesnego wytrysku.
• Przyjmowanie leków. Stosuje się leki przeciwdepresyjne i przeciwlękowe. Dobre rezultaty daje także przepisywanie selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Ich skutki uboczne prowadzą do opóźnionego wytrysku.

W przypadku wykrycia chorób zakaźnych okolicy moczowo-płciowej przepisywany jest kurs leków przeciwbakteryjnych i przeciwzapalnych. Dodatkowo można przepisać kompleksy witaminowe.

Chirurgiczne leczenie przedwczesnego wytrysku

Operacja jest metodą ostateczną, stosowaną jedynie w przypadku wykrycia wrodzonej PE. Aby określić potrzebę interwencji chirurgicznej, wymagany jest test lidokainy.

1. Odnerwienie główki prącia to zabieg mikrochirurgiczny, podczas którego korygowane są nerwy prącia.
2. Frenulotomia (krótka frenuloplastyka).
3. Zastrzyki z kwasu hialuronowego.

Główną wadą chirurgicznych metod leczenia jest obecność okresu rekonwalescencji i możliwość nawrotu. Obecnie SSRI uważane są za optymalną i skuteczną metodę terapii. Ważne jest także doskonalenie relacji międzyludzkich i tworzenie komfortowego środowiska.

Zaburzenia wytrysku, które nie są związane z chorobami narządów wewnętrznych, często mają charakter przejściowy i całkowicie odwracalny. Aby to zrobić, mężczyzna musi jedynie zwracać większą uwagę na własne zdrowie. W celu szybkiego wykrywania i leczenia chorób zakaźnych zaleca się regularne odwiedzanie androloga lub urologa. Czasami wystarczy wyjaśniająca rozmowa z lekarzem.

Ważne jest, aby unikać stresu psychicznego, wzbogacać dietę w zdrową żywność i przezwyciężać złe nawyki. Jeżeli nie potrafisz samodzielnie poradzić sobie z dyskomfortem psychicznym, nie bój się zwrócić się o pomoc do psychoterapeuty.

Jak utrzymać potencję: porady urologa

Czy możliwe jest utrzymanie pełni życia seksualnego do późnej starości? Co wpływa na potencję? Jak się odżywiać, jakie sporty uprawiać, aby pozostać mężczyzną w pełnym tego słowa znaczeniu? W jakich sytuacjach potrzebujesz pomocy lekarza? W tym artykule odpowiem na pytania, które dotyczą każdego mężczyzny i udzielę konkretnych porad urologa, jak chronić zdrowie mężczyzn.

Mity i prawda o męskiej potencji

Temat potencji zarósł tak wieloma mitami, że ich rozwianie wymagałoby nie artykułu, a całej książki. Ale o niektórych jeszcze wspomnę, żeby raz na zawsze położyć im kres.

Burzliwa młodość – starość bez seksu.

Jeśli w młodości aktywnie uprawiałeś seks, na przykład codziennie, a nawet kilka razy, to w wieku 40-50 lat wyczerpią się granice możliwości seksualnych - czy to prawda?
Z fizjologicznego punktu widzenia to stwierdzenie jest całkowicie bezpodstawne. Natura zadbała o to, aby funkcja rozrodcza człowieka działała aż do jego śmierci. W przeciwieństwie do kobiet, które mają ograniczoną liczbę komórek jajowych (warunkowo), produkcja nasienia trwa przez całe życie mężczyzny.
Liczba i częstotliwość stosunków seksualnych w młodości nie wpływa w żaden sposób na żywotność mężczyzn w starszym wieku. Kolejną kwestią są masowe, niezabezpieczone kontakty i ich konsekwencje. Powikłania chorób przenoszonych drogą płciową, szczególnie te nieleczone lub pozostawione przypadkowi, z pewnością wrócą, by cię prześladować, a to tylko kwestia czasu.

• Nie można kontrolować wytrysku jak poprzednio
• Nie odczuwa żywych wrażeń, orgazm zostaje wymazany

Jeśli przerwiesz stosunek seksualny, będziesz impotentem.

Obejmuje to również podniecenie seksualne bez późniejszego uwolnienia. Niektórzy mężczyźni wykorzystują ten mit, aby zmanipulować partnerkę, aby uprawiała seks za każdym razem, gdy się podnieci.
Podniecenie bez kontynuacji (wytrysk) rzeczywiście nie jest zbyt dobre dla zdrowia mężczyzn, ale nie tak krytyczne, jak wielu ludzi myśli. Przerwanie stosunku płciowego, gdy mężczyzna jest maksymalnie pobudzony i gotowy do wytrysku, może prowadzić do zapalenia gruczołu krokowego z powodu zastoju procesów. I tylko jeśli będziesz im regularnie przeszkadzać. Jest mało prawdopodobne, aby dwa lub trzy epizody w miesiącu miały jakikolwiek wpływ na jego zdrowie.

Zdrowie mężczyzn - urologia

Spośród dużej liczby czynników wpływających na potencję, jednymi z „liderów" są choroby urologiczne. Szczególnie u mężczyzn w wieku powyżej średniego. Za głównych wrogów potencji w tym zakresie uważa się gruczolaka prostaty i zapalenie prostaty.
Problemy urologiczne u mężczyzn związane z gruczolakiem prostaty pojawiają się zwykle po 40-45 latach. Pacjenci zgłaszający się do lekarza z męskimi problemami to osłabiony pęcherz lub brak możliwości oddania moczu przez mężczyznę.

Powiększony gruczoł krokowy powoduje ucisk na kanał cewki moczowej i utrudnia pełny odpływ moczu. Częste popędy, dyskomfort związany z uczuciem, że pęcherz nie został całkowicie opróżniony – wszystko to ani emocjonalnie, ani fizycznie nie sprzyja aktywnemu życiu seksualnemu. Dalej - gorzej. Problemy z oddawaniem moczu wpływają na pracę nerek i w tym stanie nie ma czasu na przyjemności cielesne.

W przeciwieństwie do gruczolaka prostaty zapalenie gruczołu krokowego nie jest wyłącznie chorobą wieku. Mogą na to zachorować także młodzi mężczyźni. Zazwyczaj zapalenie gruczołu krokowego jest wynikiem niezdrowego stylu życia i rozwiązłego seksu. w szczególności infekcje przenoszone drogą płciową. Sytuacja z nimi jest szczególnie trudna.

Większość infekcji prowadzących do zapalenia gruczołu krokowego to chlamydia, mykoplazmoza, ureaplazmoza itp. - nie dają ostrych objawów przez długi czas. Choroba niemal natychmiast przechodzi w fazę przewlekłą. Przychodzi jednak taki moment, że choroba objawia się bólem, nietypowymi wydzielinami i problemami z oddawaniem moczu na skutek zapalenia prostaty. Mężczyzna w takim stanie po prostu nie może myśleć o seksie.
Jak już wiesz, nie ma bezpośredniego fizjologicznego związku pomiędzy chorobami prostaty a zaburzeniami erekcji. Nie oznacza to jednak, że problemu nie trzeba rozwiązywać, w efekcie uniemożliwiają mężczyźnie prowadzenie normalnego życia seksualnego. Ani gruczolak prostaty, ani zapalenie prostaty nie ustępują samoistnie, jak katar. Niemożliwe jest przywrócenie zdrowia seksualnego mężczyzn bez pomocy lekarza, jeśli jest on dostępny.

Ponieważ objawy w urologii często pojawiają się, gdy choroba stała się już przewlekła. Wykrycie jej we wczesnym stadium, gdy można sobie poradzić prostym leczeniem zachowawczym, możliwe jest jedynie dzięki regularnym konsultacjom profilaktycznym u urologa i wykonywaniu badań urologicznych.

Problemy z erekcją – do kogo się zwrócić

Porozmawiajmy teraz o tym, co oprócz chorób urologicznych pogarsza potencję i z jakim lekarzem się skontaktować, aby przywrócić mężczyźnie zdrowie.
Chociaż istnieje wiele przyczyn impotencji seksualnej, wszystkie dzielą się na trzy typy:

1. Organiczny. Należą do nich czynniki fizjologiczne - choroby i urazy.
2. Psychogenne. W tym przypadku fizjologia jest w porządku, a impotencja jest spowodowana problemami psychologicznymi - stresem, depresją, traumatyczną sytuacją.
3. Mieszany. Kiedy za problemy z potencją winna jest zarówno fizjologia, jak i psychika.

Wśród organicznych przyczyn problemów z potencją główną są choroby układu krążenia. Naczynia dotknięte blaszkami cholesterolowymi lub innymi zmianami patologicznymi uniemożliwiają szybkie napełnienie się krwią ciał jamistych prącia. W rezultacie erekcja następuje powoli. Jeśli ciała jamiste nie są wypełnione wystarczającą ilością krwi, erekcja jest zbyt wiotka, aby umożliwić pełny stosunek płciowy. W skrajnych przypadkach jest całkowicie nieobecny.

Inną częstą przyczyną są zaburzenia równowagi hormonalnej. Hormony regulują większość procesów zachodzących w organizmie, w tym podniecenie seksualne i erekcję. Przede wszystkim niedobór testosteronu wpływa na potencję. Hormon ten w zasadzie odpowiada za funkcje rozrodcze mężczyzn. Ale inne zaburzenia endokrynologiczne, takie jak cukrzyca, mogą również wpływać na sprawność seksualną mężczyzn.
Psychogenne zaburzenia erekcji w czystej postaci występują rzadziej niż organiczne. Impotencja seksualna jest często obserwowana w przypadku długotrwałej depresji, nerwic i urazów psychicznych. Znacznie częściej do impotencji prowadzi połączenie problemów psychogennych i fizjologicznych.

Ponownie wezmę jako przykład mężczyznę z zapaleniem prostaty i przyspieszonym wytryskiem. Wyobraźmy sobie, że nie był w stanie zapanować nad wytryskiem, a jego partnerka pozostała niezadowolona, za co miała wyrzuty wobec swojej partnerki. Po pewnym czasie sytuacja się powtórzyła. Ponadto mężczyzna nie czerpał dużej przyjemności z seksu, co często zdarza się w przypadku zapalenia gruczołu krokowego. Jaka myśl przychodzi Ci na myśl? „Coś jest ze mną nie tak, nie mogę normalnie uprawiać seksu! "Problem psychologiczny jest oczywisty. Dodajmy do tego postępujące zapalenie prostaty i otrzymamy impotencję.

Z jakim lekarzem powinienem się skontaktować w sprawie problemów z potencją?

Wiele osób uważa, że głównym lekarzem zajmującym się zdrowiem mężczyzn jest urolog. Nie jest to do końca prawdą. Urolog to specjalista zajmujący się leczeniem układu moczowo-płciowego. Jakie choroby leczy urolog? Są to choroby:

• prostata (gruczolak, zapalenie gruczołu krokowego itp. );
• pęcherz (nowotwory, stany zapalne);
• nerki (odmiedniczkowe zapalenie nerek, kamica moczowa);
• cewka moczowa.

Z jakimi objawami i kiedy należy udać się do urologa?

1. wydzielina z cewki moczowej;
2. trudności w oddawaniu moczu;
3. ból krocza, moszny, wokół odbytu, w dolnej części pleców;
4. zanieczyszczenia w moczu lub płynie nasiennym.

Przy pierwszych objawach należy zgłosić się do lekarza. Samoleczenie to najgorsza rzecz, jaka może się przytrafić w takiej sytuacji.

Sprawami związanymi ze zdrowiem seksualnym mężczyzn zajmuje się inny specjalista. Głównym lekarzem zajmującym się męską potencją jest androlog. To on posiada niezbędną wiedzę, aby ustalić dokładną przyczynę męskiej impotencji, zalecić odpowiednie leczenie i, jeśli to konieczne, włączyć w leczenie innych specjalistów – urologa, psychoterapeutę, endokrynologa.

Ponieważ płodność i urologia są ze sobą ściśle powiązane, androlodzy zazwyczaj są kompetentni w leczeniu chorób urologicznych i łączą pracę w obu specjalizacjach.

Przydatne wskazówki dotyczące zdrowia mężczyzn

Jeszcze raz podkreślam, że to nie wiek jest przyczyną impotencji. Impotencja seksualna jest spowodowana zaburzeniami fizjologicznymi i psychicznymi, których z roku na rok kumuluje się coraz więcej. Oznacza to, że możesz cieszyć się satysfakcjonującym życiem seksualnym nawet w starszym wieku.

Jestem pewna, że każdy mężczyzna wie, jak dbać o zdrowie intymne.

1. Zdrowa, zbilansowana dieta;
2. Regularna aktywność fizyczna;
3. Umiarkowane spożycie alkoholu;
4. Żadnych złych nawyków;
5. Zwróć uwagę na swoje zdrowie.

Zdolność do uprawiania seksu i bezpośredniej prokreacji zależy od tych prostych, naturalnych rzeczy. Ale większość mężczyzn uważa to za trywialne, ignoruje to i ponosi odpowiednie konsekwencje.
Nadal zalecam ponowne przemyślenie swojego podejścia do stylu życia i budowanie go, biorąc pod uwagę następujące wskazówki:

• Rzuć palenie. Substancje toksyczne wdychane przez dym papierosowy – ołów, formaldehyd, arsen itp. - niszczyć naczynia krwionośne. Mianowicie, wypełniając się krwią, powodują, że penis staje się twardy.
• Ogranicz alkohol. Uderza także w naczynia krwionośne. Do tego zaburza pracę wątroby, która „w odwecie" przekształca męski hormon płciowy w żeński. Pewnie widziałaś, jak wyglądają mężczyźni z niskim poziomem testosteronu i wysokim estrogenem: piersi, których kobiety mogą pozazdrościć, złogi tłuszczu w talii i biodrach, wypadanie włosów w obszarach nietypowych dla kobiecego ciała. Istnieją ogromne trudności z libido i erekcją.
• Uprawiać sporty. Umiarkowana aktywność fizyczna zapobiega zastojom płynów w naczyniach, „trenuje" je i utrzymuje ich elastyczność.
• Przynajmniej raz w roku poddaj się badaniom i badaniom profilaktycznym u urologa-androloga.

Przydatny w celu zwiększenia męskiej potencji:

• Różne przyprawy i przyprawy: imbir, cynamon, gałka muszkatołowa, goździki, ostra papryka, kozieradka. Poprawiają krążenie, poprawiają odporność, dodają wigoru i zwiększają zmysłowość.
• Nasiona, orzechy: pistacje, orzeszki piniowe, orzechy włoskie, migdały, pestki dyni. Zawierają dużo białka, witamin i tłuszczów.
• Wszystkie owoce morza: czerwone ryby, ostrygi. Zawierają łatwo przyswajalne białko i inne korzystne substancje.
• Nabiał, zwłaszcza domowe sery (paneer, twarożek, ale z umiarem). Bogaty w białka.
• Owoce: porzeczki, truskawki, awokado, banany, arbuz, winogrona, figi, rodzynki. To profilaktyka chronicznego zmęczenia, które jest jedną z częstszych przyczyn utraty libido. Ale nie przesadzaj, aby poziom cukru nie przekroczył sufitu. Na potencję szkodzi także duża ilość słodyczy.
• Zieloni: – seler, kolendra, pietruszka, koper, estragon, bazylia. Poprawia jakość nasienia i ilość hormonów płciowych.

TOP-7 produktów poprawiających funkcje seksualne u mężczyzn:

1. Surowe ostrygi. Bogaty w selen i cynk.
2. Gorzka czekolada. Poprawia nastrój i zwiększa poziom testosteronu.
3. Kozieradka. Obniża poziom cukru we krwi, zmniejsza ryzyko zachorowania na cukrzycę.
4. Korzeń imbiru. Powoduje napływ krwi do penisa.
5. Nasiona dyni. Zawierają dużą ilość cynku i są uważane za najbardziej korzystny produkt dla męskiego układu rozrodczego.
6. Orzechy włoskie. Źródło białka roślinnego, zwiększa poziom testosteronu.
7. Wino czerwone w małych dawkach. Wzmacnia naczynia krwionośne.

Przydatne witaminy dla męskiej potencji

Oprócz witamin poprawiających pracę układu sercowo-naczyniowego warto wiedzieć o innych suplementach, które okażą się przydatne w obniżaniu potencji.

• witaminy A, C, E, D, B3, B6;
• kwas foliowy;
• kwasy tłuszczowe omega;
• selen;
• cynk;
• żelazo;
• fosfor;
• magnez;
• potas.

Źródłem tych dobroczynnych substancji jest zbilansowana, zdrowa dieta oraz złożone preparaty witaminowe. Syntetyczne witaminy pomogą złagodzić zapalenie prostaty i zrównoważyć równowagę hormonalną.

WAŻNY! Informacje zawarte w tej sekcji nie mogą być wykorzystywane do samodzielnej diagnozy i leczenia. W przypadku bólu lub innego zaostrzenia choroby badania diagnostyczne powinny zlecić wyłącznie lekarz prowadzący. Aby postawić diagnozę i właściwie przepisać leczenie, należy skontaktować się z lekarzem.